osamotnieć

osamotnieć
osamotnieć {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk IIIa, osamotniećeję, osamotniećeje, osamotniećniał, osamotniećnieli {{/stl_8}}{{stl_7}}'zostać samotnym': {{/stl_7}}{{stl_10}}Matka zupełnie osamotniała po stracie dziecka. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • osamotnieć — dk III, osamotniećeję, osamotniećejesz, osamotniećej, osamotniećniał, osamotniećnieli, osamotniećały, osamotniećali «zostać samotnym, opuszczonym» Po wyjeździe gości bardzo osamotniał …   Słownik języka polskiego

  • osamotnienie — n I 1. rzecz. od osamotnić a. osamotnieć. 2. «brak towarzystwa, samotność, odosobnienie» Po śmierci żony żył w osamotnieniu …   Słownik języka polskiego

  • osamotnienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. osamotnieć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} brak towarzystwa innych osób, samotność, opuszczenie : {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”